چگونه رفتار جنسی کودک خود را کنترل کنیم؟ - شهر سرگرمی

بسیاری از والدین به اشتباه فکر می نمایند می توانند با جملات ساده و کوتاه آموزش های جنسی را به بچه ها خود انتقال دهند. وقتیبچه ها دنیای بیرونی خود را کشف می نمایند، ناخواسته نسبت به اعضای خصوصی بدن همجنس و یا غیر همجنسخود کنجکاو می شوند. شکل اعضای تناسلی پسرها برای دختر ها جالب استو بر عکس. اگر بچه ای خواهر و برادر نداشته باشد یا در فرایند زندگی، فرصت دیدن اندامبرهنه جنس مخالف را نداشته باشد این کنجکاوی تشدید می شود. این کنجکاوی جنسی تا حدیطبیعی است و بیشتر والدین هنگام رویارویی با آن برای اولین بار می فهمند که واقعاًباید برای رفتار فرزند خود حدودی را تنظیم نمایند تا بداند از نظر اجتماعی کدام یک ازرفتار های او در خصوص مسائل جنسی قابل قبول است .

باذکر این مقدمه مختصر، شایسته است در این زمینه دو نکته مهم بیان شود تا فضای روشن تریاز بحث داشته باشید :

با فرزندان خود ارتباط برقرار کنید

ارتباط برقرار کردن والدین با فرزندان خوددر خصوص رفتارهای جنسی و مسایل مربوط به آن از جمله وظایف تربیتی والدین است که شایسته است در برقراری و حفظآن جهت جلوگیری از زمینه بسیاری از انحرافات و گناه ها کوشید. نگاه ضد اخلاقی بعضیوالدین به این مسأله و برخورد شدید و خشن آن ها پیامدهای نامطلوبی را به ارمغان خواهدآورد؛ زیرا چنین موضوع روان شناختی را تبدیل به موضوعی اخلاقی کرده و کودک را حساستر کرده و باعث تثبیت وی در عمل مورد نظر می شود .

ارتباط برقرار کردن والدین با فرزندان خود در خصوص مسائل و رفتارهای جنسی بچه ها از جمله وظایف تربیتی والدین است. این مساله یک موضوع روانشناختی است نه یکموضوع اخلاقی.

درخصوص رفتارهای جنسی بچه ها از روش غیر مستقیم بهره ببرید

دربیان نکاتی که در زمینه مسائل جنسی ضروری است به کودک انتقال پیدا کند، باید از روش هایغیر مستقیم استفاده کرد و کمتر به روش های مستقیم متوسل شد.

با رفتارهای جنسی بچه ها چگونه برخورد کنیم؟

وقتی والدین، پسر و دخترشان را برهنه وعریان، در حال بازی می بینند، با هیجان زدگی و عصبانیت نباید به آن ها بگویند: چهکار دارید می کنید؟ خجالت بکشید! بدوید بروید لباس هایتان را بپوشید، بلکه به صورتغیرمستقیم باید به آن ها گفت: بچه ها فکر نمی کنید بدون لباس سردتان می شود، برویدلباس هایتان را بپوشید و در فرصت مقتضی که پدر با پسر و مادر با دختر تنها می شوند،بدون نصیحت و پند و اندرزهای کسل نماینده و بدون تهدیدهای بی اثر، باید خیلی صریح و رکو پوست کنده به آن ها گفت: من دیدم برهنه بودید و لباس هایتان را درآورده بودید،بچه ها اصلاً اجازه ندارند جلو بچه های دیگر، لباس هایشان یا لباس های بچه های دیگررا در بیاورند، این کار قدغن است.

1. ممکن است مهمترین دلیل چنین رفتاری از سوی کودک، کنجکاوی وی برای آشنایی با اعضای بدن خود باشد که در قالب دستکاری و در سنین بالاتر در قالب دکتر بازی و ... خود را نشان می دهد. بنابراین در چنین زمانی هول نشوید، او را سرزنش نکنید، از تنبیه کودک پرهیز کنید. تنها کاری که شما باید در چنین موقعیتی انجام دهید این است که به گونه ای برنامه ریزی کنید که او دیگر در چنین موقعیتی قرار نگیرد .
2. بهتر است به طور نامحسوس مراقبخلوت های چنین بچه های بود. شایسته است مکان خلوت آن ها (مثلاً اتاق مستقل شان) بهگونه ای باشد که از چشم والدین دور نمانند و والدین گاه گاهی به عناوین مختلف که رنگمداخله به خود نگیرد،سرکشی هایی داشته باشند تا فرزندان از خلوت خود احساس امنیت برایانجام این عمل ننمایند .
3. موقعیت هایی که کودک در آن دست به چنین رفتاری می زند را شناسایی کنید و کودک را برایمدتی از آن مکان ها دور کنید .
4. اگر کودک شما با کودک دیگری مشغول به انجام این عمل است،روابط دو طرف ماجرا را با دقت زیر نظر بگیرید و به گونه ایعمل کنید که روابط بین آن دو بسیار محدود شود. گرچه این کار در ابتدا ممکن است برایشما مشکل باشد اما از قلم نیاندازید بچه ها در سن فرزند شما از خود مهارگری کمی برخوردارهستند و زمانی که با محرک های جنسی روبرو می شوند کمتر می تواند از بروز رفتارهای جنسیخودداری نمایند؛ بنابراین بهترین راه، کنترل ارتباط کودکتان با بچه های است که بایکدیگر به این موضوع می پردازند. از قلم نیاندازید، با توجه به تجربه ای که دو کودک بزرگتربه دست آورده اند ممکن است دوباره این رفتار را انجام دهند، پس باید با دقت مراقب دوستاناو باشید .
5. برای مدتی به کودکتانشلواری بپوشانید که در آوردن آن برای او امکان پذیر نباشد (به عنوان مثال شلواری کهدارای کمربند و یا دکمه محکم است برای این کار مناسب است) .
6. به فرزند خود آموزش دهید که بدن او خصوصی است و دیگران حق دستورزی با بعضی از اعضا او را ندارند (بهتر است برای بیان این نکته از شیوه های غیر مستقیمبهره ببرید) .
7. روابط اجتماعی کودک خود را افزایشدهید و سعی کنید او ارتباط بیشتری با دیگر همسالانش داشته باشد .
8. بعضی از مسئولیت های خانه را بر عهده او قرار دهید؛ البته این مسئولیت ها باید با توجه به توان کودک باشد .
9. سعی کنید با همسرخود زمانی را برای بازی با فرزندتان مشخص کنید (حداقل روزی 45دقیقه). این برنامه بایدهر روز و به صورت مداوم انجام شود تا نتیجه دلخواه را به همراه داشته باشد. به یادداشته باید بازی موجب صرف انرژی روانی فرزندتان می شود و در تعادل روانی او نقش مهمیرا دارد (در این میان بازی کردن پدر با کودک، نقش اساسی دارد) .

منبع: وبسایت روانشناسی و مشاوره