در هیچ جای جهان ، دیپلماسی را به کف خیابان نمی کشند - شهر سرگرمی

اتفاقی که دو حاصل را در پی دارد؛ از یک سو چنین شرایطی تمرکز دستگاه دیپلماسی را برای پیگیری وظایف و طراحی دقیق تر برنامه هایش از بین می برد و از سوی دیگر تصویر و صندلی دستگاه دیپلماسی کشور را در نگاه رقبا و بازیگران بین المللی مخدوش می نماید. به عبارتی حمله داخلی به دستگاه دیپلماسی و ایراد تهمت و توهین به آن نه تنها به معنای پائین کشیدن یکی از مهمترین سمبل های اقتدار و اتحاد کشور در چشم ناظران بیرونی است بلکه مجوزی برای تعرض به آن نیز در حوزه های دیگر محسوب می گردد.

بر همین اساس است که حتی در آزادترین کشورهای دنیا نیز حداقل سیاستمداران و مقامات رسمی فارغ از تفاوت نظرهایی که دارند سعی می نمایند تا در نوع طرح نقدها در قبال دستگاه دیپلماسی ملی خود با دقت خاصی عمل نمایند.

برای فضای داخلی ایران نیز هیچ شکی وجود ندارد که طرح نقدها و بیان نقطه نظرات مختلف درباره کوشش های دیپلماتیک و عملکرد دستگاه وزارت خارجه حقی است که نه فقط برای سیاسیون و نمایندگان مجلس، بلکه برای تک تک شهروندان وجود دارد و باید از آن حفاظت گردد. اما در کنار این حق مسأله حفظ حریم و صندلی دستگاه دیپلماسی نیز اهمیت دارد. حرمتی که به نظر می رسد در جلسه اخیر مجلس با آقای ظریف رعایت نشد.اما مسأله این است که رفتارهای انجام شده در آن روز فارغ از بحث تعرض به صندلی وزارت خارجه، با شأن و شخصیت مجلس به عنوان نهاد نمایندگی ملت نیز همخوانی نداشت و از این نظر نیز باعث تأسف دو چندان بود.

اگر خیابانی کردن هر نوع انتقاد و مسأله ای در کشور محل ایراد نباشد، این موضوع از دو جهت برای سیاست خارجی محل عیب است؛ اول به لحاظ جوانب مختلف تخصصی، فنی و پیچیده موضوعات مختلف سیاست خارجی و دوم از حیث محرمانگی موجود درخیلی از مسائل. جدای از اینها باید متذکر شد که حوزه سیاست خارجی به عنوان سمبل قدرت سیاسی یک کشور بیش از همه حوزه های دیگر نیازمند تقویت عنصر وفاق ملی است. آن هم در شرایطی که معادلات شکل گرفته در منطقه ما با کوشش بعضی بازیگران فرامنطقه ای از حالت یک جنگ سیاسی در حال تغییر فاز به یک جنگ امنیتی است و در این شرایط تضعیف یا تخریب دستگاه دیپلماسی نتیجه ای جز کاهش قدرت ابتکار عمل در پی نخواهد داشت.

23302