پرطنین ترین سخن رهبری - شهر سرگرمی

محسن مهدیان - مدیرعامل موسسه خبرنگاران:

یکم. خاطرتان هست آن روزهای دهه60؛ چه خاطرات خوشی. پر از همدلی و همیاری. برای خیلی ها آن روزها نوستالژی است. اتفاقا دشمن هم فهمیده است و کوشش بی امان و جاهلانه ای می نماید تا به جای نوستالژی دهه60 نوستالژی دهه50 را بسازد؛ نوشتم جاهلانه چون خیال می نمایند این وارونه سازی نیز دست ساز است. بگذریم از این بلاهت تودرتو.

با این حال از نوستالژی دهه60 هم باید عبور کرد.

دوم. پرطنین ترین سخن رهبری چیست؟ پربسامدترین هم شاید باشد؛ اما در طنین شک ندارم. طنین یعنی چه؟ یعنی بیشترین تأکید ایشان در تمام سال های رهبری. از کدام طنین، سخن می گوییم؟ از هویت. رهبری در اغلب سخنرانی های معرفتی خود ازجمله ملاقات اخیر با شرکت نمایندگان در مجمع جهانی اهل بیت به این هویت ماندگار اشاره کردند. هویتی مانا و تصویری از تاب آوری این انقلاب. تا جایی که فرمودند این تاب آوری و ماندگاری از اصل انقلاب نیز مهم تر است.

حتی وقتی از مردم می گویند باز هم به همین هویت اشاره می نمایند؛ اینکه مردم امروز از روزهای اول انقلاب نیز ایمانی ترند.

جالب اینکه وقتی از دشمن هم می گویند باز به همین هویت ارجاع می دهند؛ اینکه می فرمایند دشمن امروز پیچیده تر از گذشته است و این نشانه قوی ترشدن این انقلاب و مردم است.

سوم. راز این ماندگاری را نیز شرح دادند؛ ماندن بر مدار جمهوریت و اسلامیت و در یک کلمه استقامت این مردم.

چهارم. اما چرا ماندگاری مهم تر از تاسیس است؟ این سؤال ممکن است به زبان هم نیاید، اما هر کس نوستالژی دهه60 را به فکر داشته باشد این سؤال ساده برایش پیش می آید که آن روزهای به یادماندنی کجا و این روزها کجا؟ آن حال خوش و این سختی ها... .

پنجم. شما اهل زیارت هستید. اهل فعالیت های مذهبی و معنوی و حتما هم از این مناسک مذهبی خاطره خوش دارید؛ کدام خاطره؟ کنار ضریح یا در هیئت یا اعتکاف یا سفر حج و یا هرچه و هرجا؛ از آن لحظات یک حال خوش به خاطر دارید. اغلب همینند و در این حال احتمالا تصمیم های شخصی مهمی می گیرند؛ مثل اینکه بعضی خطاهای خود را اصلاح و جبران نمایند. اما در این عزم بعضی جزم دارند و بعضی نه.

با این حال برای هر دو آن حال خوش معنوی، خاطره انگیز است هرچند برای بعضی تثیبت شده است و برای بعضی تنها یک نوستالژی است.

ششم. اهل معرفت در بیان عرفان عملی معتقدند گام اول سلوک و خودسازی، یقظه و تحول درونی است که همیشه با یک حال خوش معنوی همراه است اما گام اصلی، مرحله مقام و تثبیت است که همراه با سختی است و ممارست می خواهد و صبوری.

القصه؛

نوستالوژی دهه60 برای این مردم گذشته است و امروزشان تثبیت و توسعه آن روزهاست.

راز ماندگاری این مردم رسیدن به مرحله مقام است؛ دوران تثبیت. راز مومن تر بودن این مردم نسبت به گذشته نیز همین جاست... .