سوخت گیری هوایی برای نخستین بار در جهان با پهپاد انجام شد - شهر سرگرمی

پهپاد آزمایشی بویینگ که ام کیو-25 استینگری (MQ-25 Stingray) نام دارد در روز 4 ژوئن (14 خرداد) مأموریت سوخت رسانی به جنگنده اف/ای-18 سوپر هورنت (F/A-18E-F Super Hornet) نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا را با موفقیت انجام داد.

این مأموریت آزمایشی که در خارج از فرودگاه میدامریکا (MidAmerica) انجام شد، ثابت کرد که هواپیمای تانکر بدون سرنشین می تواند با موفقیت روش استاندارد سوخت رسانی هوایی کاوند و قیف (Probe and Drouge) یا میله و مهار چتری را که در عملیات سوخت گیری هوایی نیروی دریایی ارتش استفاده می شود، به کار بگیرد.

پس از سرانجام آزمایش ها، MQ-25 بر روی ناوهای هواپیمابر فعالیت می کند و ناوگان سوپر هورنت را از مأموریت سوخت گیری که بیش از یک سوم پروازها را به خود اختصاص می داد، بی نیاز خواهد کرد.

برایان کوری (Brian Corey) افسر اجرایی برنامه هواپیماهای بدون سرنشین نیروی دریایی آمریکا گفت: این پرواز اساس عملیات یکپارچه در محیط ناو را فراهم می کند و مفهوم همکاری با هواپیماهای بدون سرنشین را به سطح دیگری ارتقا می دهد. همچنین ناوهای هواپیمابر را به تجهیزاتی متعلق به آینده مجهز می سازد.

در طول این آزمایش یک فروند هواپیمای جنگنده سوپر هورنت نیروی دریایی به هواپیمای بدون سرنشین آزمایشی بویینگ MQ-25 T1 نزدیک شد و در فاصله 20 متری آن قرار گرفت تا مقدار گیری هایی را انجام دهد و ویژگی های تانکر بدون سرنشین را مشاهده کند.

دیو بوژولد (Dave Bujold) مدیر برنامه این هواپیمای بدون سرنشین گفت: آن ها می خواستند ببینند که پرواز در نزدیکی هواپیما چقدر پایدار است. باید با استفاده از چشمان آموزش دیده خلبانان رفتار واحد سوخت گیری هوایی و سبد (مهار چتری) به طور رسمی مشاهده می شد زیرا دیدن پایدار و اطمینان از اینکه با نزدیک شدن سانحه ای روی نمی دهد، بسیار مهم است.

سوپر هورنت ابتدا اتصال خشک (Dry Connect) را انجام داد که طی آن همه تجهیزات لازم برای سوخت گیری هوایی متصل شد اما هیچ سوختی جابه جا نشده بود. در مرحله دوم 300 پوند سوخت از واحد سوخت رسانی بدون سرنشین به جنگنده منتقل شد. کل این مأموریت در هنگامی انجام شد که هواپیما با سرعت عملیاتی ارتفاع 10 هزار پایی پرواز می کرد.

یک سوخت گیری کوچک تر دیگر هم با سرعت عملیاتی مرتبط با ارتفاع 16 هزار پایی انجام شد که طی آن 25 پوند سوخت از هواپیمای بدون سرنشین به سوپر هورنت منتقل شد تا اطمینان حاصل شود که روش های اتصال و قطع در هنگام پرواز مناسب است.

مجموع این مأموریت حدود 4 و نیم ساعت به طول انجامید و دو هواپیما برای اتصال خشک و تر بیش از 10 دقیقه به هم متصل بودند و در مجموع 325 پوند سوخت انتقال داده شد.

با بررسی داده های این پرواز آزمایشی، بویینگ و نیروی دریایی در ماه هایی آینده به روزرسانی های نرم افزاری لازم را هم برای عملیات بعدی اعمال خواهند کرد. اهمیت پرواز آزمایشی T1 اعتماد اولیه به طراحی و آیرودینامیک است و همچنین اطلاعاتی که درباره شیوه کارکرد تجهیزات و ارتباط میان سوخت رسان و سوخت گیر فراهم می کند.

اگرچه عملیات سوخت گیری هوایی با کمک هواپیمای بدون سرنشین MQ-25 T1 به خوبی انجام شد، اما این هواپیما دارای ارابه فرود مناسب برای فرود بر روی ناو نیست و احتمال می رود که نخستین آزمایش دریایی و برخاست از باند برای سوخت گیری با هواپیماهای بدون سرنشین در اوایل سال 2023 و پس از آن انجام شود که بویینگ هفت فروند پهپاد MQ-25 را تحویل نیروی دریایی دهد.

همچنین در حالی که این پرواز نخست طبق برنامه ریزی در شرایط مطلوب آب وهوایی اجرایی شد، شرایط در پروازهای بعدی چالش برانگیزتر خواهد شد تا امکان انجام سوخت رسانی هوایی با هواپیمای بدون سرنشین در شرایط متفاوت آب وهوایی فراهم باشد.

عکس کاور: نخستین سوخت گیری هوایی از طریق هواپیمای بدون سرنشین

Credit: Boeing

منبع: Defense News, آئرواسپیس تاک