عجیب ترین گل های دنیا!
به گزارش شهر سرگرمی، روزنامه فرهیختگان: شاید شما هم مثل من زمانی که قصد دارید هدیه ای به یک عزیز بدهید، یکی از گزینه های ذهن تان دسته گلی زیبا باشد، گلی ظریف و خوشبو که هم سلیقه شما را به طرف مقابل نشان دهد و هم عزیزبودن خودش را نزد شما. برای همین است که گل برای خیلی از ما تداعی کننده بوی خوش، ظرافت و خوشحالی عزیزان مان است. اما دنیای ما خیلی عجیب تر از آن است که موضوع صددرصدی در آن وجود داشته باشد. همواره چیزی هست تا قطعی نبودن ذهنیت هایمان را نشان دهد، حتی درباره بوی خوش گل و ظرافت آن. امروز سری به دنیای عجیب گل ها زدیم تا شما را با گل هایی که ذهنیت شما را راجع به آنها عوض می نماید آشنا کنیم.
بزرگ ترین گل جهان
شاید اگر تصویر بزرگ ترین گل جهان را ببینید، عاشقش شوید، اما به شما هشدار می دهم؛ چراکه برخی از ویژگی های منحصربه فرد آن به مذاق همه خوش نمی آید. نام علمی این گل Rafflesia arnoldii است که به آن زرآوند یا زنبق بدبو هم می گویند. واقعیت این است که درباره بدبو بودن این گل نباید هیچ شکی به دل تان راه بدهید. این گل هنگامی که هنوز شکوفه است بوی گوشت فاسد می دهد، همین باعث شده تا به آن گل جسد هم بگویند. یکی از حکمت های بوی بد این است که مگس ها یا حشراتی که جذب بوی بد می شوند روی آن می نشینند و در گرده افشانی به آن یاری می نمایند تا این گل بتواند فراوری مثل کند.
وزن برخی از این گل های جسد گاه به 25 کیلوگرم و طول شان به بیش از دومتر می رسد. این گل زندگی انگلی دارد، یعنی اینکه خود را به یک گیاه میزبان می چسباند و آب و مواد غذایی مورد احتیاج خود را تامین می نماید. این گیاه در جنگل های آسیایی مثل اندونزی، مالزی، تایلند و فیلیپین رشد می نماید. زنبق بدبو همچنین یکی از سه گل ملی ثبت شده در اندونزی است که با دستور رئیس جمهوری در سال 1993 به عنوان یکی از گل های نادر این کشور به رسمیت شناخته شده است.
کوچک ترین گل جهان
گل وولفیا یا Wolffia angusta در کتاب رکورد های جهانی گینس به عنوان کوچک ترین گیاه گلدار ثبت شده است. با نخستین نگاه به تصویر این گل شاید فکر کنید آن یک جلبک یا یک گیاه آبزی معمولی است که ماهی های کوچک از آن تغذیه می نمایند.
اما واقعیت چیز دیگری است، همان طور که در ابتدا گفتم آن کوچک ترین گیاهی است که می تواند یک گلدان کوچک را به شما هدیه کند و حتی کوچک ترین میوه جهان را فراوری کند. طول آن 6/0 میلیمتر و عرضش 33/0 میلیمتر است.
وولفیا برگ، ساقه یا ریشه ندارد و آزادانه در دریاچه های آرام آب شیرین و خلیج شنا می نماید. شاید باورتان نشود، ولی وولفیا بسیار گیاه مغذی است و علاوه بر اینکه به عنوان غذای ماهی یا پرندگان آبزی به حساب می آید، انسان ها هم آن را می خورند. این گیاه در برمه، لائوس و تایلند خورده می شود.
گل سیاه
Tacca chantrieri یا گل لاله سیاه از عجایب دیگر جهانی گل هاست که به طرز شگفت انگیزی زیبا و باشکوه است. دلیل غیرمعمول بودن این گل گلبرگ های سیاه آن است که شبیه خفاش است. البته در این گل تلفیقی از رنگ های بنفش تیره و سبز نیز وجود دارد. لاله سیاه با نام گل شیطان هم شناخته می شود که طول گلبرگ های آن گاه به 30 تا 70 سانتیمتر می رسد. این گیاه بومی مناطق گرمسیری آسیای جنوب شرقی ازجمله تایلند، مالزی و جنوب چین به ویژه استان یون نان است. لاله سیاه گل ضعیفی است، به همین دلیل سایه خاکی با رطوبت بالا را ترجیح می دهد و برای رشد به آب زیادی احتیاج دارد. این گیاه حرارت پنج درجه سانتیگراد را می تواند تحمل کند.
گل ماقبل تاریخ
این بار به سراغ قدیمی ترین گل جهان می رویم که به گل ماقبل تاریخ شهرت دارد. نام علمی این گل Welwitschia mirabilis است، اما به آن درخت تومبو هم گفته می شود. این گل شبیه یک هویج است که برگ هایش مثل ریشه های بزرگی روی زمین قرار می گیرند، البته ریشه های واقعی این گل می توانند تا 30 متر زیر زمین گسترش یابند. ظاهر این گل شاید برای شما ناخوشایند به نظر بیاید، چراکه شبیه چیزی است که مرده و دریا جنازه اش را به ساحل آورده است. این گل به طور وحشتناکی ویژگی های نادر و منحصربه فردی دارد. با این حال این موجود عجیب و غریب یک گل است.
این گل در کشور های نامیبیا و آنگولا پیدا می شود، در حقیقت این یک گل ملی است و به عنوان یک فسیل زنده شناخته می شود. دانشمندان می گویند قدمت این گل به دوران ژوراسیک برمی شود. درواقع در طول هزاران سال گیاهان مشابهی ناپدید شدند، اما با وجود تغییرات شدید محیط زیستی، Welwitschia قادر به زنده ماندن و ادامه حیات بوده است. طول این گیاه تا نزدیک به سه متر رشد می نماید.
مرگبارترین گل جهان
تا اینجا تمام گل هایی که به شما معرفی کردیم خطر جانی برای هیچ کسی نداشت، اما نوبتی هم که باشد، نوبت خطرناک ترین گل جهان، بلادوناست. این گیاه چند ساله بومی اروپا، شمال آفریقا و آسیای غربی است، برای قرن ها به عنوان دارو، لوازم آرایشی و سم شناخته شده است. شاخه، برگ و توت های بنفش تیره آن بسیار جذاب به نظر می رسند، اما در عین حال بسیار سمی نیز هستند. نام علمی آتروپا از الهه یونانی آتروپوس که مسئول تعیین مرگ انسان ها بود، گرفته شده است. قبل از قرون وسطی، از آن به عنوان یک ماده بیهوشی برای جراحی استفاده می شد. رومیان باستان از آن به عنوان یک سم استفاده می کردند، همسر امپراتور آگوستوس و همسر کلودیوس هر دو به طرز شگفت آوری از آن برای قتل بهره می بردند.
منبع: برترین ها