سبک های وینتیج، آنتیک و رترو در دنیای مد که تفاوت هایی باهم دارند؟
به گزارش شهر سرگرمی، احتمالاً اصطلاحات وینتیج (Vintage)، آنتیک (Antique) و رترو (Retro) را در دنیای مد و فشن بارها شنیده اید. این اصطلاحات در دکوراسیون منزل و صنایع مختلف دیگری هم کاربرد دارند. اما وقتی در خصوص لباس صحبت می کنیم، این کلمات به اشتباه به جای یکدیگر استفاده می شوند. در این راهنما ما تفاوت بین لباس های وینتیج، رترو و آنتیک و بعلاوه چرایی محبوبیت لباس های وینتیج در دنیای امروز را آنالیز خواهیم کرد.
چه چیزی در صنعت مد آنتیک محسوب می گردد؟
اصطلاح عتیقه یا آنتیک معمولاً به اقلامی اطلاق می گردد که حداقل 100 سال قدمت دارند. در دنیای فشن، لباس ها یا اکسسوری های آنتیک اغلب دارای اهمیت تاریخی هستند و به دوره خاصی از تاریخ یا شخصیت خاصی بازمی گردند. آن ها بسیار کمیاب و ارزشمند هستند. این آیتم ها بعلاوه ممکن است دارای تکنیک های دوخت سنتی و صنایع دستی باشند که در دوره زمانی خاصی رایج بوده است. علاوه بر این، لباس های آنتیک نوعی حس منحصر به فرد بودن و اصالت دارند که از قدمت و بافت تاریخی آن ها یا صاحبان آ ن ها ناشی می گردد.
چه لباسی وینتیج است؟
لباس های وینتیج عموماً جوان تر از لباس های آنتیک هستند، اما هنوز هم دوره ای از گذشته را نشان می دهند. در حالی که هیچ جدول زمانی کاملا دقیقی برای لباس وینتیج وجود ندارد، این اقلام معمولاً بین 20 تا 100 سال قدمت دارند، اما عمرشان بیش از 100 سال نیست. در صنعت مد، لباس ها و اکسسوری های وینتیج اغلب منعکس نماینده سبک ها، روند ها و متریال دوخت یک دوره خاصی از تاریخ هستند که غالبا حس نوستالژی را برمی انگیزند. وینتیج همان سبک لباسی است که در آلبو م های قدیمی خانوادگی می توانید تن پدربزرگ و مادربزرگ هایتان ببینید. برخلاف آنتیک، آیتم های وینتیج ممکن است همواره منحصر به فرد نباشند و در زمان خود فراوری انبوه می شدند. در ادامه، نمونه هایی از آیتم های پرطرف دار وینتیج در دوره های مختلف آمده است.
دهه 1920: گردنبندهایی با مهره های بلند و لباس های فلپر (مانند دامن های کوتاه)
دهه 1930: آستین های پفی، ژاکت های کوتاه (بولرو)، کلاه فدورا،
دهه 1940: دامن های چهارخانه پشمی، سنجاق ها و کفش های پلت فرم
دهه 1950: دامن های بلند، لباس های کمردار و رشته های مروارید
دهه 1960: تاپ، شلوار جین گشاد و هر چیزی که به سبک هیپی یا بوهمی مربوط است.
دهه 1970: چکمه های شیک و بلند بوهو
دهه 1980: بلیزر دهه 80، زنجیر طلایی و کفش های رکاب دار
دهه 1990: پیراهن های فلانل، طرح های چهارخانه، ژاکت های بزرگ، چوکر
لباس های سبک رترو چه ویژگی هایی دارند؟
لباس های رترو بر اساس یک سبک یا طرح قدیمی هستند اما اغلب از پارچه های معاصر و با استفاده از ماشین آلات و روش های مدرن ساخته می شوند. به عبارت دیگر، رترو،پ سبکی الهام گرفته از وینتیج است. طراحان لندنی برای اولین بار از اصطلاح سبک رترو برای اشاره به سبکی استفاده کردند که آگاهانه تقلیدی از روندها، مواد، تکنیک ها یا نگرش های گذشته است. آستین های پفی، جین مام استایل، روسری ابریشمی، پارچه های خالخالی، رنگ های پر جنب وجوش و الگوهای جسورانه و پر زرق وبرق پیچ و تابی دوره معاصر را به لباس اضافه می نمایند. بنابراین لباس های رترو در عین نمایش سبک گذشته، حس مدرن تری دارند. اصطلاح رترو از کلمه لاتین (retrospectus) به معنای عقبگرد آمده است و لباس رترو فقط ظاهر فیزیکی مد های گذشته را تقلید می نماید. رترو بیشتر یک زیبایی شناسی را بیان می نماید. یک کپی از اصل است، نه خود اصلی.
تفاوت لباس های وینتیج با سبک لباس های امروزی
لباس های وینتیج از پارچه های اصیل و با بسیاری از جزئیات دقیق دوخته می شدند. آیتم ها اغلب تناسب دقیق داشتند و به صورت فری سایز یا مناسب برای سایز غالب جامعه طراحی نمی شدند. تفاوت لباس های قدیمی با مد امروزی این است که سبک وینتیج دارای جزئیاتی است که هویت یک دوره از مد را می سازد. مانند یقه های بزرگ، شلوارهای گشادتر و لباس چین دار. بعلاوه جالب است بدانید که لباس های قدیمی سایز کوچک تری نسبت به لباس های امروزی دارند، زیرا ما در نسل های اخیر بیشتر رشد نموده و تغییر سایز محسوسی داشته ایم.
چرا لباس های وینتیج محبوبیت بالایی در دنیای مد و فشن امروزی دارند؟
از بین سبک رترو و وینتیج، لباس های سبک وینتیج به دلایل مختلفی محبوب هستند. لباسی که حداقل 20 سال پیش فراوری شده است به این معنی است که احتمالاً افراد زیادی مشابه آن را ندارند. این به افراد فرصت تمایز بین مردم را می دهد. بعلاوه به طور کلی، کیفیت مواد استفاده شده، مهارت و توجه به جزئیات در مقایسه با لباس های امروزی بی نظیر است. امروزه برای کاهش هزینه ها، لباس ها از پارچه هایی با متریالی در کیفیت پایین تر ساخته می شوند و بسیاری از آن ها نمی توانند چند بار شستشو را دوام بیاورند. در حالی که لباس های قدیمی به طور ویژه برای بادوام بودن و ماندگاری مادام العمر طراحی شده اند. سوشال مدیا هم در افزایش محبوبیت سبک وینتیج نقش مهمی داشته است. درام های تلویزیونی و سینما و پوشیدن لباس های وینتیج به وسیله بازیگران محبوب، علاقه زیادی به مد قدیمی را در مردم برانگیخته است. انگار هالیوود این روند را انتخاب نموده است و لباس های قدیمی حتی در جشن ها و رویدادهای مختلف به وسیله چهره های معروف استفاده می شوند. جذابیت بزرگ دیگر مد وینتیج این است که سازگاری بیشتری با محیط زیست و مد پایدار دارد.
سخن پایانی
وقتی صحبت از مد و لباس های وینتیج می گردد، ظاهرا جدیدترین، همواره برترین نیست. نمی توان انکار کرد که وینتیج به مد اصلی بازگشته است. مد مانند داشتن جدیدترین گوشی آیفون یا جدیدترین ماشین نیست. لباس های قدیمی در صنعت مد جذابیت و طرف داران بیشتری دارد چرا که اصالت بیشتری را نشان می دهد. در دنیایی که همه در کوشش هستند از آخرین ترندها پیروی نمایند، استفاده از لباس های قدیمی با تمایز و اعتماد به نفس همراه است.
منابع: mystylebox, americasantiquemall, lavintage, urbanamericana,
منبع: دیجیکالا مگ