کشف یک سنگ در کبک، تاریخ حیات را 300 سال جابه جا کرد - شهر سرگرمی

به گزارش خبرنگاران به نقل از خبرآنلاین، محققان بریتانیایی بر اساس تجزیه و تحلیل سنگی به دست آمده از شهر کبک کانادا به این نتیجه رسیده اند. محققان سن این سنگ را 3.75 تا 4.28 میلیارد سال تخمین زده اند.

محققان پیشتر ساختارهایی کوچک و خاص رشته ای و لوله مانند را در این سنگ پیدا کرده بودند اما به نظر می رسید که این ساختارها از طریق باکتری ها ایجاد شده اند. با این حال تمامی دانشمندان موافق نبودند که این ساختارها منشا بیولوژیکی دارند.

اکنون پس از تجزیه و تحلیل های بیشتر، محققان کالج دانشگاهی لندن ساختار بسیار بزرگ تر و پیچیده تری را در داخل این سنگ کشف کرده اند و این ساختارها، ساختاری ساقه مانند با شاخه های موازی در یک سمت است که نزدیک به یک سانتی متر طول دارند.

محققان اظهار کردند: گرچه تصور می شود برخی از ساختارها می توانند از طریق واکنش های شیمیایی تصادفی ایجاد شده باشند اما ساختار شبه ساقه با شاخه های موازی به احتمال زیاد منشا بیولوژیکی داشته است و این امر نیز به دلیل آن است که تا به امروز هیچ ساختاری مشابه آن از طریق واکنش های شیمیایی ایجاد نشده است.

تازهترین مطالب

10 شهر گران امریکای شمالی را بشناسید

کانادا در بین کشورهایی با بیشترین ابتلاء به آبله میمون

مصاف ایران و کانادا در لیگ ملت های 2022 والیبال

برای خرید خانه در کلگری و ادمونتون چند سال پس انداز لازم…

نشانه هایی از حیات اولیه با بررسی یک سنگ

تا به حال اولین شواهد شناخته شده از حیات بر روی زمین، حاصل بررسی محققان از سنگی 3.46 میلیارد ساله از استرالیای غربی بود که حاوی فسیل های میکروسکوپی کرم مانند بود.

دکتر دومینیک پاپینو (Dominic Papineau) نویسنده اصلی این مطالعه از دانشکده علوم زمین کالج دانشگاهی لندن گفت: ما در این مطالعه با بررسی شواهد مختلف نشان دادیم که تعدادی از انواع مختلف باکتری ها بین 3.75 تا 4.28 میلیارد سال پیش روی زمین وجود داشته اند. این بدان معناست که حیات می توانست 300 میلیون سال پس از تشکیل زمین آغاز شده باشد. از نظر زمین شناسی، این فرایند بسیار سریع است و همانند یک دور چرخش خورشید به دور کهکشان ما است.

محققان این مطالعه همچنین شواهدی را کشف کردند که نشان می دهد چگونه باکتری ها انرژی خود را از راه های مختلف دریافت می کنند. آنها ترکیبات فرعی شیمیایی معدنی را در این سنگ پیدا کردند که با میکروب های باستانی که از آهن، گوگرد و احتمالا دی اکسید کربن تشکیل شده و نور را از طریق نوعی فتوسنتز بدون اکسیژن دریافت کرده و زندگی می کردند، سازگار است.

نتایج این یافته های تازه نشان می دهد که انواع حیات میکروبی ممکن است در زمین اولیه وجود داشته باشد. وجود آنها همچنین پیامدهایی برای امکان زیست فرازمینی ارائه می کند.

در این مطالعه، محققان سنگ های کمربند روی پوسته ای نووآگیتوک کبک(NSB) را که از طریق دکتر پاپینو در سال 2008 جمع آوری شده بود، مورد بررسی قرار دادند.

کمربند روی پوسته ای نووآگیتوک، زمانی تکه ای از کف دریا بود و بنابراین حاوی برخی از قدیمی ترین سنگ های رسوبی شناخته شده روی زمین است که گمان می رود در نزدیکی سیستم چاه های گرمابی قرار گرفته اند.چاه گرمابی یا مجرای گرمابی(Hydrothermal vent) در حقیقت شکافی بر روی سطح زمین است که از لحاظ زمین شناسی، آب های اطراف خود را گرم می کند.

محققان سنگ را به بخش هایی به ضخامت کاغذ(100 میکرون) برش دادند تا از نزدیک ساختارهای ریز فسیلی مانند را که از هماتیت و نوعی اکسید آهن ساخته شده و در کوارتز محصور شده بودند مشاهده کنند.

ضخامت این تکه سنگ ها بیش از دو برابر ضخامت سنگ های قبلی بود که محققان بریده بودند و این امر به محققان اجازه می داد ساختارهای هماتیت بزرگ تری را در آنها ببینند.

آنها این ساختارها و ترکیبات را با فسیل های تازهتر و همچنین با باکتری های اکسیدکننده آهن که در نزدیکی سیستم های چاه گرمابی امروزی قرار دارند مقایسه کردند.

تیم تحقیقاتی علاوه بر تجزیه و تحلیل نمونه های سنگ در زیر میکروسکوپ های نوری و رامان مختلف(که پراکندگی نور را مقدار گیری می کند)، بخش هایی از سنگ را با استفاده از یک ابر رایانه که هزاران تصویر را با دو تکنیک تصویربرداری با وضوح بالا پردازش می کرد، به صورت دیجیتالی بازسازی کردند.

اولین روش میکرو سی تی یا میکروتوموگرافی(microtomography) بود که از اشعه ایکس برای مشاهده هماتیت درون سنگ ها استفاده می کرد. دومین روش نیز پرتو یونی متمرکز بود که تکه های سنگی به ضخامت 200 نانومتر را با یک میکروسکوپ الکترونی یکپارچه از بین هر برش بررسی می کرد. هر دو تکنیک مجموعه هایی از تصاویر را تولید کردند که برای ایجاد مدل های سه بعدی از اهداف مختلف استفاده می شدند.

محققان در تجزیه و تحلیل خود به این نتیجه رسیدند که ساختارهای هماتیت نمی توانند از طریق فشردن و گرم شدن سنگ (دگرگونی) در طول میلیاردها سال ایجاد شوند.

آنها اظهار کردند که این ساختارها در کوارتز ریزتر (کمتر تحت تاثیر دگرگونی) بهتر از کوارتز درشت تر(که دگرگونی بیشتری داشته است) حفظ می شوند.

محققان همچنین سطوح عناصر کمیاب خاکی را در این سنگ بررسی کردند و دریافتند که سطح آنها با سایر نمونه های سنگی باستانی برابر است. این امر تایید می کند که این رسوبات کف دریا به مقدار سنگ های آتشفشانی اطراف قدمت دارند.