رزیدنت اویل 4 نقطه عطف این مجموعه بازی های ترسناک است - شهر سرگرمی

سیستم کنترل شخصیت ها در آن موقع، مانور دادن با آن ها را در شرایط سختی که بازی ها ایجاد می کردند، تقریبا غیرممکن می کرد. از سیستم کنترل بازی ها که بگذریم، شش نسخه ابتدایی سری رزیدنت اویل با احتساب نسخه های فرعی نظیر کد ورونیکا، زیرو و…، تنها از سیستم ذخیره سازی دستی بهره مند بودند که البته این سیستم نیز دست شما را چندان باز نمی گذاشت. در واقع تنها زمانی می توانستند پیشرفت های خود را ذخیره کنید که یک ماشین تحریر را مشاهده نموده و جوهر به همراه داشتید. بعلاوه بازی شما را بر اساس تعداد سیوهایی که انجام داده اید، رتبه بندی می کرد و این شما را به نوعی مجاب می کرد که تا حد ممکن کمتر بازی را ذخیره کنید.

افرادی که با این بازی ها آشنا نبوده اند، احتمالا می گویند که بازیکن در همان ساعات اولیه بازی با وجود کنترل سخت و چالش های مختلف بازی، آن را کنار خواهد گذاشت. البته این بدان معنا نیست که نسخه های قدیمی رزیدنت اویل از کیفیت خوبی برخوردار نبوده اند. تقریبا می توان گفت که تمامی بازی هایی که قبل از رزیدنت اویل 4 از این سری عرضه شدند، همگی از برترین بازی های سبک ترس و بقا در تاریخ هستند. با این حال با پیشرفت تکنولوژی و صد البته جلوگیری از افتادن به دام تکرار، احتیاج به تغییر بیشتر از هر زمان دیگری احساس می گردد.

می توان گفت که از نسخه دوم مجموعه رزیدنت اویل، این سری تغییر زیادی پیدا نکرد. در چهار اثری که پس از این بازی منتشر شدند، گرافیک و جلوه های صوتی بهبود یافت، تنوع دشمنان بیشتر شد و مکانیک هایی نظیر جاخالی (نسخه سوم) معرفی شدند، اما فرایند سری سری همان همیشگی بود. با این حال رزیدنت اویل 4 این سری را به طرز چشمگیری تغییر داد. این بازی دارای کمپینی بود که تا 20 ساعت طول می کشید. این در حالی است که یک بازی رزیدنت اویل معمولا 6 تا 10 ساعت طول می کشید و حتی امروزه نیز بیشتر از این اندازه نمی گردد. از طرفی بازیکنان این بار با دشمنانی روبرو می شدند که نردبان ها را به سمت پنجره ها بالا می بردند، اره های برقی خود را روی درها می کشیدند و سعی می کردند که با برافروختن آتش، آن ها را بسوزانند. این در مقایسه با محدودیت های سخت و نبردهای درون راهروهای رزیدنت اویل زیرو که در سال 2002 منتشر شده بود، یک دنیای کاملا نو بود.

اگرچه هواداران به دنباله هایی که پس از این بازی معرفی شده بود خوش بین بودند، اما کپ کام نتوانست راه رزیدنت اویل 4 را به خوبی ادامه دهد. نسخه پنجم به شدت بر روی حالت چند نفره تمرکز داشت و داستانی نه چندان باکیفیت را روایت می کرد. رزیدنت اویل 6 نیز دیگر یک بازی نبود، بلکه چهار بازی مختلف با اتسمفر، سناریو و حتی ژانرهای متفاوت محسوب می شد. در واقع رزیدنت اویل 4 توانست به خوبی المان های اکشن را در ژانر ترسناک ترکیب کند، اما دو نسخه بعد بی گدار به آب زده و اصل خود را به عنوان یک اثر ترسناک فراموش کردند.

از طرفی اسپین آف ها نیز خوش ندرخشیدند. Operation: Racoon City به عنوان یک بازی تیراندازی تاکتیکی نتوانست پیروز گردد. در همین حال، نسخه Revelations سعی کرد که سبک نوی از گیم پلی را معرفی کند اما تنها روی کنسول قابل حمل نینتندو 3DS منتشر شد و اگرچه پیروزیت شگفت انگیز آن بعدا منجر به پورت کنسولی آن شد، اما دیالوگ های آن همچنان ما را یاد دیالوگ های مضحکی که در نسخه های ابتدایی رزیدنت اویل می شنیدیم، می انداخت. این بازی در سال 2012 منتشر شد و طبیعتا در تمامی جنبه ها انتظار بیشتری از آن می رفت.

این همان شرایط عجیبی است که امروزه سری در آن قرار گرفته است و گرفتار انتظاراتی که در ژانویه 2005 یعنی زمانی که رزیدنت اویل 4 فکر همه را به خود مشغول نموده بود، شده است. شرایطی که کمتر شرکتی برای مجموعه های بزرگ خود می خواهد. کپکام در کنار ریبوت مجدد سری و تغییر فرایند آن که به بازی های پیروزی نظیر رزیدنت اویل 7 منجر شد، تصمیم گرفته است تا یک بازی کلاسیک دیگر از این سری را بازسازی کند. با این حال شرایط رزیدنت اویل 4 مانند نسخه دوم یا سوم نیست. هرچند تصمیم کپ کام از نظر تجاری بسیار منطقی است اما این بازی مشهورترین و محبوب ترین نسخه از سری رزیدنت اویل است و هر اشتباهی که از سازندگان سر بزند، ممکن است بار دیگر سری را از چشم هواداران بیندازد.

منبع: Goomba Stomp

رزیدنت اویل کد: ورونیکا پلی میان وحشت و اکشن است؛ بازگشت به گذشته