تصاویر گونه منقرض شده انسان که در لهستان کشف شد ، ویژگی این انسان ها چه بود؟
به گزارش شهر سرگرمی، باستان شناسان پیروز به کشف گونه منقرض شده انسان هایدلبرگی در غاری واقع در لهستان شدند. ناشناخته های این غار چیست و حقایق پشت پرده آن کدام است؟
به گزارش خبرنگاران، ابزارهای سنگی ماقبل تاریخ که 50 سال پیش در غاری در لهستان کشف شد، به تازگی به عنوان یکی از قدیمی ترین ابزارهای کشف شده در این منطقه شناخته شده است. این ابزارها که در غار Tunel Wielki واقع در ماوپولسکا (به معنای لهستان کوچک) یافت شده اند، بین 450 تا 550 هزار سال قدمت دارند.
سن سنجی ابزارهای مذکور به دانشمندان اجازه می دهد تا درباره انسان هایی که آنها را ساخته اند، مهاجرت و سکونت آنها در اروپای مرکزی در ماقبل تاریخ اطلاعات بیشتری به دست آورند. برای مثال چارچوب زمانی تعیین شده احتمالا به این معنی است که ابزارهای سنگی مذکور به وسیله گونه انسانی منقرض شده هایدلبرگی (Homo heidelbergensis) ساخته شده اند.
انسان هایدلبرگی به عنوان آخرین جد مشترک نئاندرتال ها و انسان های امروزی شناخته می شوند و این به معنای آن است که انسان ها وقتی در این منطقه سکونت داشتند که آب و هوای خشن اروپای مرکزی احتیاج به تعدیل فیزیکی و فرهنگی داشته است. مالگورزاتا کوت باستان شناس دانشگاه ورشو در لهستان می گوید: این موضوع جنبه ای به شدت جالب از تجزیه و تحلیل برای ما است. ما می توانیم محدودیت های احتمالی بقای هومو هایدلبرگنسیس را آنالیز کنیم و در نتیجه مشاهده کنیم که چگونه او با این شرایط نامطلوب سازگار شد.
غار Tunel Wielki در دهه 1960 حفاری شد و باستان شناسان مجدداً در سال 2016 به این مکان بازگشتند. قدمت لایه های مواد این غار مربوط به دوران هولوسن است که به 11700 سال پیش بر می شود و حتی گاهی تا دوران پارینه سنگی میانی با قدمت 40 هزار سال می رسد.
اما کلودیو برتو، باستان شناس دانشگاه ورشو فکر می کرد که تاریخ گذاری و سن سنجی صورت گرفته با آنچه او مشاهده می کرد در تضاد است. بنابراین به این نتیجه رسید که استخوان های حیواناتی که از این مکان به دست آمده به طور یقینی 40 هزار سال قدمت دارند.
بنابراین، در سال 2018، کوت و تیمش به غار بازگشتند. آنها یکی از حفره ها را دوباره باز کردند و لایه های مختلف مواد انباشته شده در طول سال ها را به دقت مورد آنالیز قرار دادند و مواد استخوانی بیشتری را برای تجزیه و تحلیل جمع آوری نمودند. آنها دریافتند که لایه های بالایی به طور قطع حاوی استخوان های حیواناتی است که در اواخر دوران پلیستوسن و هولوسن زندگی می کردند اما لایه پایین به طور تعیین قدیمی تر بود.
لایه پایینی تر حاوی استخوان های چندین گونه حیوانی بود که بیش از نیم میلیون سال پیش می زیسته اند و شامل جگوار اروپایی و یک گونه دیگر جگوار، گرگ مسباخ، جد گرگ های خاکستری مدرن، گرگ Canis mosbachensis و خرس دنینگر می شد. لایه بعدی نیز حاوی شواهدی از کوبیدن سنگ چخماق بود. (پوسته های سنگ چخماق) علاوه بر این تعدادی ابزار دیگر نظیر چاقو وجود داشت.
کوت شرح داده است: از آنجایی که این ابزارها از همان لایه استخوان ها به دست آمده اند به این معنی است که سن آنها شبیه یکدیگر است. فرض مذکور با حفاری های صورت گرفته در غار در سال 2018 تأیید شد. آنها آرایش لایه هایی را که به وسیله محققان نیم قرن پیش توصیف شده بود تایید کردند. ما بعلاوه ضایعات تولیدی و استخوان های حیوانات بیشتری را کشف کردیم.
وی اضافه نمود: پیش تر تنها دو منطقه در لهستان وجود داشت که همان ابزارهایی را داشتند که هم اکنون یافته ایم: یکی شهر Trzebnica و دیگری شهر Rusko بود. اما آثار باستانی غار Tunel Wielki فرق دارد. چندین سایت باستان شناسی در این منطقه شواهدی از سکونت انسان های باستانی را نشان می دهد اما همه آنها مکان هایی در فضای باز هستند.
به گفته کوت، یافتن آثار مربوط به آن موقع در غار بسیار غیرمنتظره است.
او گفت: ما از اینکه نیم میلیون سال پیش مردم این منطقه در غارها اقامت داشتند شگفت زده شدیم، زیرا این منطقه ها برای سکونت چندان مناسب نبودند. رطوبت و دمای پایین می بایست آنها را منصرف می کرد. از سوی دیگر غار یک پناهگاه طبیعی است. غار فضای بسته ای است که احساس امنیت می دهد. در حال حاضر آثاری پیدا کرده ایم که ممکن است نشان دهد افرادی که آنجا سکونت داشته اند از آتش استفاده کرده اند و بدین ترتیب محیط تاریک و مرطوب آنجا را تحت کنترل خود در می آوردند.
تکنیک مورد استفاده برای کوبیدن سنگ چخماق که در غار به کار می رفته جالب توجه بود. این تکنیک آسان ترین روشی است که به وسیله انسان های باستان استفاده می شد و وقتی قصد ایجاد ابزاری داشتند به ندرت از آن به عنوان اولین گزینه بهره می گرفتند. معمولا زمانی از این تکنیک استفاده می شد که مواد بی کیفیتی وجود داشت یا اینکه سنگ چخماق با کمبود روبرو بود.
تنها مکانی که از این تکنیک به عنوان یک روش اصلی استفاده می کرد، Isernia La Pineta در ایتالیا بود. سنگ چخماق موجود در غار Tunel Wielki نه کیفیت پایینی داشت و نه نادر محسوب می شد چرا که به صورت محلی درست می شد. در حال حاضر تیم باستان شناسان امیدوار هستند مجدداً به غاز برگردند و بتوانند استخوان های انسان هایدلبرگی را بیابند.
منبع: گجت نیوز
منبع: همشهری آنلاین