آرامگاه سعدی و جذابیت های بازدید از آن - شهر سرگرمی

قلم زنی ایجازگونه در باب سعدی

قبل از هر سخن و بیانی در مورد آرامگاه سعدی که به سعدیه نیز معروفیت دارد، خوب است کمی در مورد سعدی این شاعر نامور و توانا قلم بزنیم، حرف از شعر و ادب و این شاعر بزرگ شد حال و هوای قلم ما هم ادبی شد. این آرامگاه یکی از جاذبه های ارزشمند و قابل توجه شیراز محسوب می گردد که هر ساله میزبان تعداد بالایی از گردشگران می باشد.

از شما دعوت می کنیم در صورت تمایل به آشنایی با دیدنی های ارم شیراز بر روی آن کلیک نمایید.

ابومحمد مشرف الدین مصلح بن عبدالله بن مشرف ملقب به سعدی از شاعران و نویسندگان فارسی گوی ایرانی می باشد که دارای القاب دیگری از جمله شیخ اجل، استاد، سلطان سخن استاد سخن از سوی اهل ادب و هنر است.

وی تحصیلات خود را در نظامیه بغداد به انتها رساند و سپس برای نطق و سخنرانی به قسمت های گوناگونی مانند حجاز و شام رفت و در نهایت به شیراز بازگشت و تا آخر عمر شیراز ماند به طوری که در همین شهر درگذشت و خانه و محل زندگی او پس از فوت وی به آرامگاهی باشکوه و زیبا تبدیل شد و به سعدیه نیز معروفیت یافت.

نوشته های سعدی روان و ساده، همچنین به شکل خلاصه است که همین موضوع در کنار جای دادن طنز و نکات پندآموز محبوبیت زیادی به دست آورد. از کتاب های او می توان به کتب گلستان (نثر) و بوستان (بحر متقارب)، همچنین کتاب غزلیات سعدی اشاره کرد که تمامی این ها در کتابی به نام کلیات سعدی جمع آوری و گنجانده شده است.

در سال 1381 بود که اولین روز اردیبهشت به وی اختصاص یافت و به روز سعدی نامگذاری شد.

فرایند تبدیل شدن خانه سعدی به آرمگاه باشکوه کنونی سعدی

آرمگاهی که در حال حاضر مشاهده می کنید بنایی شکوهمند و باعظمت است که وقایع و دوره ها و گذر زیادی را به چشم دیده است و در نهایت به این مجموعه زیبا و سرسبز تبدیل شده است که البته تنها چنین بنایی سزاواری از آن سعدی بودن را دارد. همانطور که گفته شد این بنا در ابتدا تنها یک عبادتگاه بود که سعدی آن را برای زندگی خود انتخاب کرده بود.

در قرن 7 به فرمان شمس الدین محمد شاه دوم ایلخانان اولین مرقد متعلق به سعدی در این مکان بنا شد، اما در سال 998 هجری قمری یعقوب ذوالقدر پادشاه آن زمان فرمان صادر کرد تا مرقد سعدی تخریب گردد. در سال 1187 هجری قمری به فرمان کریم خان زند عمارتی دو طبقه متشکل از گچ و آجر بر روی قبر سعدی ایجاد شد که به عمارت ملوکانه معروف شد.

تخریب دوباره

در ابتدای دوران قاجاریه نجواهایی در مورد دارا بودن مذهب تسنن سعدی شنیده شد که در نتیجه غضب جمع روحانیون را در پی داشت و همین مورد غضب واقع شد باعث شد تا سنگ قبر سعدی شکسته گردد. اما چندی بعد سنگ تزیین شده با شعرهایی از کتاب بوستان سعدی از طریق فردی به نام علی اکبرخان قوام الملک شیرازی تهیه شده و بر روی آن قرار گرفت و تا زمان بنای مرقد حال حاضر موجود بود، از این پس این مرقد دیگر تجربه تخریب و خشم و غضب را ندید و بازسازی و زیباسازی آن اجرا شده و ادامه دار شد.

در سال 1324 بازسازی آرامگاه سعدی در اولویت اقدامات برنامه ریزی شده از سوی انجمن آثار ملی جای گرفت که به این منظور و جهت طرحی مناسب و زیبا از مورخ و معمار فرانسوی به نام آندره گدار تقاضا شد تا نظر خود را در این رابطه ارائه دهد.

وارد شدن پروژه ساخت آرامگاه سعدی در فاز تازه

در سال 1328 با عقد قراردادی مبتنی بر برنامه ریزی و ساخت آرامگاه با شرکت ساخت و ساز، و مهندسی به نام محسن فروغی (مدیر دانشکده هنرهای زیبای تهران) این وظیفه به آنها محول شد. با استفاده از مبلغی به مقدار 980.000 تومان و صرف زمانی به مدت دو سال این بنا درون یک باغ وسیع دارای 7700 متر مربع ایجاد و در نهایت در روز 11 ماه اردیبهشت 1331 با همراهی گروهی از مقام های ادرای و دولتی، شاعر و هنرمندان و …. بازگشایی شد، همچنین از پیکره سعدی اثر هنرمند استاد ابوالحسن صدیقی رونمایی شد.

توسعه یافتن این پروژه در سال 1380 مطرح شد که البته پس از گرفتن تاییدیه مساحت آن به 5/4 هکتار افزایش یافت و یک اقامتگاه و رستوران به آن اضافه شد.

آرامگاه کنونی سعدی

ابتدا در بدو ورود به سعدیه با شعری زیبا روبرو خواهید شد:

ز خاک سعدی شیراز بوی عشق آید هزار سال پس از مرگ او گرش بویی

و پس از آن شاهد یک حوض کم عرض و بلند خواهید بود که تا تالار ورودی آرامگاه ادامه دارد، با پشت سر گذاشتن این تالار وارد ساختمان متعلق به مکان دفن شدن این شاعر نامور می شوید. در یک بیان جامع می توان این آرامگاه را دارای 2 تالار ال شکل دانست که بر یکدیگر عمود هستند و اما مرقد اصلی که دارای 8 ضلع و یک گنبد آبی فیروزه ای است.

قابل ذکر است که در طرف چپ این آرامگاه مرقدی وجود دارد که متعلق به فصیح الملک، شوریده شیرازی است، با ایستادن روبروی در اتاق شاهد یک کتبه به رنگ سرمه ای خواهید بود که می توانید با مطالعه شرح زندگی نوشته روی آن بر روی کتیبه، عطش آگاهی خود را سیراب کنید.

قنات سعدیه

در قسمت زیر محوطه آرامگاه در ژرفایی به مقدار 10 متر این قنات قرار گرفته که آب آن به داخل حوض ماهی ریخته می گردد، گفته می گردد که این آب دارای گوگرد و جیوه است.

حوض ماهی سعدیه

در فاصله 20 متری این قنات و در سمت غرب یک حوض 8 ضلعی به نام حوض ماهی قرار گرفته است که از طریق 28 پله به آرامگاه وصل می گردد. نکته جالب توجه درمورد این حوض این است که در زمان پرآب بودن افراد بازدید کننده جهت مستجاب شدن خواسته های خود سکه درون آب حوض پرتاب می کردند. همچنین دارای 3 نورگیر است که در قسمت بالا و کناره های آن واقع شده است. کاشی کاری های قابل توجه در این حوض می تواند دیدنی باشد.

حوض سکه سعدیه

پس از کاهش یافتن سطح آب حوض ماهی مردم برای انداختن سکه های خود به منظور مستجاب شدن خواسته هایشان به این حوض روی آوردند. از آن پس این حوض به نام حوض سکه نامگذاری شد.

کتابخانه سعدیه

بنایی دارای رنگ سفید در ضلع غربی سعدیه واقع شده که کتابخانه این آرامگاه محسوب می گردد؛ تاریخ تاسیس آن به سال 1351 باز می گردد که مشمول جلدهای بالایی از کتب در زمینه های گوناگون پزشکی، فلسفه، منطق، جامعه شناسی، روانشناسی، فیزیک، زیست شناسی، طراحی، ریاضی، جغرافیا، تاریخ، ادبیات و …. می باشد مراجعین با هر سلیقه و علاقه ای جذب می کند.

آیا در مورد سنت آب تنی در حوض ماهی در چهارشنبه سوری در گذشته و امروزه آب تنی در منطقه ای به نام کوچه حمام سعدی شنیده اید، این داستان به این صورت است که در گذشته مردم؛ اهالی شیراز برای گرفتن حاجات داخل حوض ماهی خود را شستشو می دادند؛ اما پس از چندی از این کار منع شدند. به منظور رفع رنجش شیرازی ها در 150 متری آرامگاه منطقه ای با آب روان و جاری ایجاد کردند که می توانند خور را در آن بشویند. این منطقه به نام کوچه حمام سعدی نامگذاری شد.

دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست

تا ندانند حریفان که تو منظور منی

قطعا نام سعدی نه یک یا دو بار که بارها و بارها به تکرار پرده گوش شما را نوازش کرده است، در این مطلب نیز خبرنگاران تصمیم به شرح در مورد آرام گرفتن و محل آرام گرفتن وی گرفت و با همراهی شما عزیزان به انتها رساند، امیدواریم مورد توجه شما عزیزان واقع شده باشد.